LIJNEN EN MARCASE

Paul Van Dessel

dichter

De ene lijn is de andere niet,

elke lijn is anders
en onderhevig aan verandering
net zoals het leven.

Elke lijn verraadt zijn maker,
de ene keer assertief of timide
dan weer conceptueel of tastbaar.

Er zijn er maar weinigen
die haar onmiddellijk herkennen
weinigen die haar op de voet volgen.

Marcase is er zo een, die markeert ze,
met cerebrale intuïtie, op gevoelige dragers
als doek, papier, gips ...

Zijn lijnen vertellen wie hij is maar ook wie wij zijn.
Soms beginnen ze zo maar ergens,
soms zijn ze resoluut, soms lopen ze oneindig,
soms met verder dan dat.

Een lijn zou geen lijn zijn
als er geen ruimte was
zij zou enkel in zichzelf bestaan.

Op een gelaagde ondergrond,
binnen een onbegrensde begrenzing,
krijgen zijn lijnen betekenis.
Worden ze speels, esthetisch, of verward,
ingehouden, streng of aftastend,
scherp of vaag, .
stellen ze vragen of geven antwoorden.

Soms gaan ze opzoek naar zichzelf,
vertakken zij zich In een hoekige of sierlijke dans.
Willen ze zich expanderen in het ongewisse.
Eigenzinnig of meegaand, beheerst of verkrampt
andere lijnen ontmoeten, andere vormen.
In dialoog gaan, zichzelf oplossen,
het onvermijdelijke negeren, ten strijde trekken.

In hun evidente aanwezigheid lijken zij nergens
vandaan te komen en nergens neen te gaan om te
kunnen bestaan binnen een raadselachtig wereld.
Zo nu en dan houden ze plots halt,
treedt er verstoring op en ben je verrast, wordt je op
jezelf teruggeworpen, je statische opvatting verweekt.
Soms staan zij in de tussenzone om aarzelend
naar de ruimte te verwijzen en ... naar zichzelf,
of ... om nu eens hiërarchisch dan weer hiëratisch
de ruimte op te delen en ... ook zichzelf,
maar steeds zetten ze aan tot mediteren.

Want dat is wat liinen doen

en wat Marcase doet,
ze doen ons bezinnen over de wereld
en onze relatie ermee ...

© Paul Van Dessel, Antwerpen maart 2014.